Des Fais Do-Do​

​

Begin jaren 90 begon Des Fais Do-Do te spelen in de regionale kroegen met een verfrissende vorm van Cajun en verwante roots-georienteerde muziek, tegenwoordig americana genaamd. Via optredens op (inter)nationale podia en festivals, waaronder het wereldwijd bekende Cajun&Zydeco Festival in Raamsdonksveer (helaas gestopt in 2019), en dankzij drie zeer goed ontvangen CD’s (twee studio-albums en een live-album), is Des Fais Do-Do uitgegroeid tot een internationaal gerenommeerde band in deze kringen, die zich met een zeer eigen opvatting van de muziek een unieke positie heeft verworven. Hiervan getuigen het optreden met de in 2017 overleden Cajun-legende D.L. Menard bij hem thuis in Louisiana en drie optredens op het grote Festival International Acadien-Cajun in Montreal (Canada) in 2004.

​

Karakteristiek voor de muziek van de Cajuns, een bevolkingsgroep van Franse oorsprong in Louisiana, zijn de eenrijige trekzak (‘french accordion’), de viool en de 'tit fer’ (triangel) waaraan DES FAIS DO-DO soms de 5-snarige banjo toevoegt. Voor de americana wordt deze trekzak ingewisseld voor de accordeon en de viool soms voor een mandoline. Dit geeft aan hoe beide stijlen zich met elkaar laten verenigen terwijl eentonigheid geen enkele kans heeft! In 2004 ontving Des Fais Do-Do de eerste Europese award voor de beste Cajun & Zydeco band. De bijbehorende prijs, een weekend in de toen gloednieuwe SWAMP studio in Raamsdonk, resulteerde in een met publiek opgenomen CD 'Des Fais Do-Do Live' met 4 favoriete nummers. In 2005 werden ze opnieuw gekozen, in dit geval als de beste Cajun band.

​

Derk Habers  bas
Lucas Meertens  (french) accordion en klavier-accordion
Martin van Laar banjo, tit fer’, rubboard
Henk Leeuwis  acoustic guitar, vocals
Bennie Stortelder viool, mandoline, (harmony) vocals
Paul de Leeuw  percussion-drums